Прасьніцы – Каб пралася прадзіва, Прадзіва духу прадзедаў, Каб вякі Сьвяткавалі сьвяткі... Трывалыя куршы лашчылі дрэва, Якое мусіць збуцьвець I стаць зямлбю, Схаваўшыся пад павець Неба... Крыжы сьмялеюць памалу, Ім трэба Пасьля, Калі ўчарсьцьвее зямля, Закрэсьліць паганскі дух, Каб ён аглух I асьлеп, Каб замкнуць цэмэнтаваны склеп Бяспамяцьцем (яно мацьней ад замкоў), Каб даты імшэлі ад імшы, Як ад імжы вякоў, На мяжы Прывідаў і забыцьця... Толькі сьнягоў куцьця Зямная Куршаў дасюль памінае...
|
|